Η μέλισσα στην προσπάθεια διέλευσης της μέσα στο μελλίσι,αφήνει το φορτίο γύρης που κουβαλά στα μικρά τριχίδια στα πόδια της (χτένια) μέσα σε ένα πλαστικό συρτάρι που υπάρχει για αυτό τον σκοπό, κάτω από την διάτρητη σήτα της πόρτας του μελισσιού (κηρύθρες).   

Το συρτάρι αυτό (χτένι) εισάγεται σε έναν εξαγωγέα, ένα μεγάλο τύμπανο που χρησιμοποιεί φυγόκεντρη δύναμη για να τραβήξει έξω το μέλι. Ο εξολκέας ξεκινά με χαμηλή ταχύτητα για να αποτρέψει το σπάσιμο των χτενών.

Ακολουθώντας αυτή τη διαδικασία, το μέλι χύνεται σε δεξαμενές και θερμαίνεται στους 120°F (48,9°C) για να λιώσουν οι κρύσταλλοι. Στη συνέχεια διατηρείται σε αυτή τη θερμοκρασία για 24 ώρες. Οποιαδήποτε ξένα μέρη ή γύρη ανεβαίνουν στην κορυφή και απομακρύνονται. Το μέλι στη συνέχεια συσκευάζεται σε βάζα ή κονσέρβες για τη διάθεσή του στο κοινό. 

Η συγκομιδή είναι ένα από τα πιο σημαντικά βήματα για την απόκτηση άριστης ποιότητας ελαιόλαδου. Γενικά, η συγκομιδή πραγματοποιείται είτε με τη χρήση διχτυών που βρίσκονται στο έδαφος κάτω από τα φυτά που επιτρέπουν την εύκολη συλλογή του πεσμένου προϊόντος είτε με ειδικό μηχανικό εξοπλισμό.

Μετά τη συγκομιδή οι ελιές ζυγίζονται και υποβάλλονται σε άφθονο πλύσιμο με νερό. Το σύστημα σύνθλιψης των αλεσμένων ελιών είναι το αρχαιότερο όργανο, που εννοιολογικά προέρχεται από τις μυλόπετρες που χρησιμοποιούνταν από την ελληνική εποχή.

Σήμερα, όμως, πολλοί μύλοι χρησιμοποιούν τους πιο σύγχρονους σφυροδεσπότες, οι οποίοι σπάνε τις ελιές σπρώχνοντάς τις σε ένα μεταλλικό πλέγμα. Το ελαιόλαδο εμφιαλώνεται σε λεπτά, κομψά και πλήρως ανακυκλώσιμα δοχεία, στα οποία αναγράφονται οι πληροφορίες του ελαιολάδου.

Τα σταφύλια μαζεύονται όταν είναι ώριμα, και ο χρόνος συγκομιδής τους καθορίζεται από τις μετρήσεις της γεύσης και της ζάχαρης.

Στη συνέχεια διαχωρίζονται τα κοτσάνια από τα τσαμπιά και θρυμματίζονται τα σταφύλια (χωρίς να ασκηθεί υπερβολική πίεση) για να ακολουθήσει η διαδικασία ζύμωσης και οι φλούδες  να δώσουν το καλύτερο δυνατόν χρώμα στο κρασί.

Ο χρόνος που διαρκεί η ζύμωση είναι σημαντικός και εξαρτάται από τα σταφύλια. Εάν η ζύμωση διαρκέσει παραπάνω από όσο χρειάζεται το κρασί θα γίνει πικρό, ενώ εάν η ζύμωση διαρκέσει λιγότερο από όσο χρειάζεται το κρασί θα γίνει αραιό. 

Οι φλούδες και τα υπόλοιπα στερέα στοιχεία πρέπει συνεχώς να βρίσκονται σε επαφή με το μούστο για αυτό και ανακατεύονται συνεχώς με ειδικό εργαλείο.

Η διαδικασία της απόσταξης είναι χρονοβόρα, αλλά αξίζει τον κόπο αφού η γεύση του κρασιού είναι μοναδική.